देखिए किस हुस्न से पोशीदा ग़म का राज़ है,
तीर मेरे दिल में है, पर्दे में तीर-अंदाज़ है।
कुछ देर की खामोशी है, फिर शोर आएगा।
तुम्हारा सिर्फ वक़्त आया है, हमारा दोर आएगा।
लगाकर आग शहर को, यह बादशाह ने कहा,
उठा है आज दिल में, तमाशे का शोक बहुत।
झुका कर सर, सभी शाह परस्त बोल उठे,
हजूर का शोक सलामत रहे, शहर और बहुत हैं।
#शेयर-ओ-शायरी
#दोहे
#shaer-shayri
#couplets
तत्कालीन पीएम मनमोहन सिंह ने आपज़िशन पर तब (शायद 2004 के आसपास) यह तंज कसा:
इस पर तत्कालीन बीजेपी लीडर सुषमा स्वराज ने भी एक शेयर में ही गजब जबाब दिया:
ਅੱਲ੍ਹਾ ਤੌਬਾ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਵਾਂ,
ਘਰ ਦਾ ਪਾਣੀ ਭਰ ਲੈਂਦਾ ਵਾਂ,
ਪੋਤਿਆਂ ਪੋਤੇ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਵਾ।
ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਜਾਗਣ ਲਯੀ ਕਹਣੈ,
ਬੁਏ ਅੱਗੇ ਝਾੜੂ ਦਿਨਏਂ,
ਥੱਕ ਟੁੱਟ ਕੇ ਲੰਬਾ ਪੈਂਦਾ,
ਉਂਜ ਮੈਂ ਘਰ ਵਿੱਚ ਵੇਹਲਾ ਹੀ ਰਹਿਣਾ।
ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਜਦੋਂ ਨਮਾਜ ਮੈਂ ਆਉਣਾ,
ਪੋਤਿਆਂ-ਪੋਤੇ ਉਂਗਲ ਨਾਲ ਲਾਉਣੇ,
ਖੇਡਣ ਲਈ ਗ੍ਰਾਉੰਡ ਲੈ ਜਾਨਾ।
ਖੇਡ ਖੇਡ ਕੇ ਥੱਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ,
ਫੇਰ ਉਹ ਮੇਨੂ ਇੰਜ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ,
ਬਾਬਾ ਜੀ, ਹੁਣ ਘਰ ਨੂੰ ਚਲੀਏ,
ਘਰ ਚੱਲ ਕੇ ਹੁਣ ਰੋਟੀ ਖਾਇਏ।
ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਜਾਂਦੇ ਚੜ ਨੇ ਭੋਂ,
ਘਰ ਆਉਂਦਿਆਂ ਨੂੰ ਛੋਟੀ ਨੋਹ,
ਉਹ ਆਏ ਮੇਰੇ ਅੱਬਾ ਜੀ,
ਡਿਕਨ ਡਈ ਸੀ ਤਹਾਡੀ ਧੀ।
ਅਲਾਹ ਤੁਹਾਡੀ ਉਮਰ ਵਧਾਵੇ,
ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੱਤੀ ਵਾ ਨਾਂ ਲਾਵੇ,
ਸਾਡਾ ਵੀ ਇੱਕ ਕੰਮ ਕਰ ਆਵੋ,
ਸ਼ਹਿਰੋਂ ਜਾ ਕੇ ਰੰਗ ਲੈ ਆਵੋ।
ਲੈ ਕੇ ਰੰਗ ਛੇਤੀ ਆਣਾ,
ਰੋਟੀ ਭਾਵੇਂ ਆਣ ਕੇ ਖਾਣਾ।
ਜਾ ਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਮੈਂ ਪੈ ਗਯਾ ਭੂਲੀ,
ਰੰਗ ਵਾਲੀ ਦੁਕਾਨ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਖੁਲੀ।
ਜਦ ਹਟੀ ਵਾਲੇ ਲਾਈ ਸੀ ਚਾਬੀ,
ਮੰਗ ਲਿਆ ਮੈਂ ਉਸਤੋਂ ਰੰਗ, ਗੁਲਾਬੀ।
ਲੈ ਕੇ ਰੰਗ ਮੈਂ ਘਰ ਨੂੰ ਆਯਾ,
ਪੈਰ ਨੀ ਹਜੇ ਮੈਂ ਬੂਹੇ ਪਾਇਆ,
ਦੇਖ ਕੇ ਆਂਹਦੀ ਮੇਰੀ ਬੁੱਢੀ,
ਕਿਥੋਂ ਆਯਾ ਜਾਣੂ ਦਿਲ ਦਾ,
ਜਿਹਨੂੰ ਫ਼ਿਕਰ ਜਰਾ ਨੀ ਬਿੱਲ ਦਾ,
ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਕੋਈ ਗੱਲ ਸੁਣਾਣਾ,
ਬਿੱਲ ਦਾ ਜਬ੍ਹ ਮੁਕਾ ਕੇ ਆਣਾ,
ਫੇਰ ਤਹਾਨੂੰ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨੀ ਕਹਿਣਾ,
ਬੇਸ਼ਕ ਤਾਸ਼ ਤੇ ਬੈਠੇ ਰਹਿਣਾ।
ਤੁਰ ਗਯਾ ਮੈਂ ਭੁੱਖਾ ਭਾਣਾ,
ਹੁਣ ਨੀ ਵਾਪਸ ਘਰ ਨੂੰ ਆਣਾ,
ਬੈਠ ਗਯਾ ਵੇਖ ਕੇ ਬੈਂਕ ਦੀ ਥਮੀ,
ਲੈਣ ਸੀ ਲਗੀ ਵਾਵਾ ਲੰਬੀ,
ਬੁਢਿਆਂ ਵੀ ਸੀ ਓਥੇ ਆਇਆਂ,
ਕਈਆਂ ਨੇ ਸੀ ਖੁਸ਼ਬੂਆਂ ਲਾਈਆਂ।
ਮੈਂ ਵੀ ਕੋਈ ਹਾਣ ਦੀ ਦੇਖਾਂ,
ਜਿਹੜੀ ਹੋਵੇ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣਦੀ, ਦੇਖਾਂ।
ਆਖਰ ਇਕ ਨੇ ਆਨ ਕੇ ਘਵਾਇਆ,
ਬਿੱਲ ਨੀ ਜਮਾਂ ਕਰਾਯਾ, ਤਾਇਆ?
ਬਿੱਲ ਨਾਲ ਪੈਸੇ ਉਰੇ ਫੜਾਓ,
ਤੁਸੀਂ ਭਾਵੇਂ ਹੁਣ ਘਰ ਨੂੰ ਜਾਓ।
ਸ਼ਾਲਾ ਧੀਏ ਖੁਸ਼ਇਆਂ ਪਾਵੇਂ,
ਡੋਲੀ ਪੈ ਕੇ ਸੋਹਰਿ ਜਾਵੇਂ,
ਗੋਦੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪੁੱਤ ਖਿਡਾਵੇਂ।
ਅੱਲ੍ਹਾਹ ਤੇਰਾ ਜੀਵੇ ਹਾਣੀ,
ਲੈ ਕੇ ਮੈਂ ਆ ਰਸੀਦ ਜਾਣੀ,
ਤਾਰ ਕੇ ਬਿੱਲ ਮੈਂ ਘਰ ਨੂੰ ਆਇਆ,
ਵ੍ਹਡੀ ਨੋਹਂ ਨੇ ਇਹ ਫ਼ਰਮਾਇਆ।
ਅੱਬਾ ਤੈਨੂੰ ਵੇਖ ਖਲੋਤੀ,
ਆਈ ਨਹੀਓਂ ਸੁਕੋਲੋਂ ਪੋਤੀ,
ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਸਕੂਲੇ ਜਾਓ,
ਪੋਤੀ ਲੈ ਕੇ ਘਰ ਨੂੰ ਆਓ।
ਲੈ ਕੇ ਪੋਤੀ ਘਰ ਨੂੰ ਆਇਆ,
ਮਾਂ ਨੇ ਗਲ ਚੋਂ ਬਸਤਾ ਲਾਇਆ।
ਚੁਮਿਆ ਚਟੀਆ ਸੀਨੇ ਲਾਇਆ,
ਬਰਗਰ ਓਹਦੇ ਹੱਥ ਫੜਾਇਆ,
ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਘਾ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ।
ਵੇਹੜੇ ਵਿੱਚ ਸੀ ਮੰਜੀ ਡਢੀ,
ਚਾਦਰ ਉਤੋਂ ਕੀਤੀ ਕਠੀ,
ਮੰਜੀ ਨਾਲ ਲੱਕ ਜੋ ਲਾਇਆ,
ਪਾਸੇ ਮਾਰ ਥਕੇਵਾਂ ਲਾਹਯਾ,
ਸਾਰੇ ਆਕੇ ਇਹੀ ਕਹਿਣ,
ਜਾਣਾ ਨਹੀਂ ਜੇ ਹਾਂਡੀ ਲੈਣ।
ਬੁੱਢੀ ਮੇਰੀ ਲਾਗੇ ਆਈ,
ਖਿੱਚ ਕੇ ਬਾਹੰ ਮੈਂ ਕੋਲ ਬਿਠਾਇ,
ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਗੱਲ ਸੁਨਾਣ ਦੇ,
ਨ ਕਰ ਏਦਾਂ ਜਾਣ ਦੇ।
ਘਰ ਨੂੰ ਆਪੋ ਤਰਖਾਣ ਦੇ,
ਤੇਰੇ ਚਾਲੇ ਐ ਛਿੱਤਰ ਖਾਣ ਦੇ।
ਉਹ ਖੋਤੇ ਵਾੰਗੂ ਮੈਨੂੰ ਵਾਹਿਆ,
ਕਿਸੇ ਨਹੀਂ ਚਾਹ ਦਾ ਕੱਪ ਫੜਾਇਆ,
ਉਹ ਰੋਟੀ ਦੇ ਦੋ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਹਿਣਾ,
ਮਨਯਾ ਮੈਂ ਘਰ ਵਿੱਚ ਵੇਹਲਾ ਹੀ ਰਹਨਾ।
#vehla
#nazam
#behla
ਫ਼ਕੀਰਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਮਜ਼ਾਕ ਨਾ ਕਰੀਏਂ , ਇਹ ਰਾਜਿਆਂ ਤੋਂ ਭਿਖਾਰੀ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ,
ਲੱਖ ਹੋਵਣਗੇਂ ਰਾਜੇ ਰਾਜ ਕਰਦੇ, ਗੋਡੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡਿਆਂ ਦੇ ਇਹ ਲਗਵਾਂ ਦਿੰਦੇ।।
ਤੂੰ ਇਸ਼ਕ ਕਰ ਤਾਂ ਸਹੀ ਇਹਨਾਂ ਫ਼ਕੀਰਾਂ ਨਾਲ , ਇਹ ਤਾਂ ਭਿਖਾਰੀ ਤੋਂ ਵੀ ਰਾਜ ਕਰਵਾ ਦਿੰਦੇ,
ਇਹ ਫ਼ਕੀਰੀ ਦਾ ਮਤਲਬ ਜੋ ਸਮਝ ਗਿਆ, ਓਹਦਾ ਗੇੜ 84 ਇਹ ਮੁੱਕਾ ਦਿੰਦੇ।।
ਰਮਜ਼ ਸਮਝਣੀ ਬੜੀ ਔਖੀਂ ਇਹਨਾਂ ਫ਼ਕੀਰਾਂ ਦੀ,
ਜੋ ਇਹ ਸਮਝ ਗਿਆ ਓਹਨੂੰ ਰੁੱਤਬਾ ਏਂ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਦਾ ਦਵਾ ਦਿੰਦੇ।।
Food gives energy, sleep preserves energy, excercise awakens energy and then we just discharge that energy.
It is exactly like we earn for whole day and in the end throw the same into well thinking it has become too heavy to carry.
[ shifted into topic 1370 ]
Also see my own culminations from diff books, movies, places here:
किसी ने ओशो से पूछा, लोग अनार्थनक बातें क्यूँ करते हैं?
अब रोज रोज सार्थक बातें कहाँ से लाएं। - ओशो बोले।
लोग: भगवान हमें बक्श दो।
ओशो: मैं कहता हूँ की, बहुत हुआ। तुम भगवान को बक्श दो।
शमा बुझी तो महफ़िल में रंग छाया।
जीवन खत्म हुआ तो होश में आया।
Winston Churchill to his countrymen, after British forces won in the 2nd world war:
This is not the end.
This is not even the beginning of the end.
At best this is the end of the beginning.
ਚੱਲ ਬੁਲੇਯਾ ਓਥੇ ਚਲੀਏ, ਜਿੱਥੇ ਸਾਰੇ ਅੰਨ੍ਹੇ।
ਨ ਕੋਈ ਸਾਡੀ ਜਾਤ ਪਛਾਣੇ, ਨ ਕੋਈ ਸਾਨੂੰ ਮੰਨੇ।
ਨੀਤਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਮਿਲਣ ਮੁਰਾਦਾ, ਮਿਹਨਤਾਂ ਨੂੰ ਫ਼ਲ ਲਗਦੇ ਨੇ।
ਓਹਦੀ ਰਜ਼ਾ ਜੇ ਹੋਵੇ ਮਿੱਤਰਾ, ਤਾਂ ਪਾਣੀ ਉਚਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਵਗਦੇ ਨੇ।